Beynimdeki KARA LEKE-Yazı DİZİSİ
  16.Bölüm
 

                         

                16.BÖLÜM

 

   “Kazayı hatırlıyorum ve her defasında öfkeleniyorum,en çokta hatayı kendimde  buluyorum.”Herşeyi geri çevirmeyi başarmıştım.Kendimi ofisimde buldum.Bacaklarımda,kollarımda ve parmaklarımda kasılmalar başlıyor ve burnumdan kan geliyordu.Kasılmalarım ve burnumun kanaması beş dakikaya yakın sürmüştü.Sekreter odama geldiğinde ben kendimi çoktan toparlamıştım.Bana bugün iki yakınımın geleceğini söyledi ama ben oradan çoktan ayrılmıştım.Aslı beni telefonumdan arıyordu.Her defasında telefonumu meşgule alıyordum.Sevdiğimi Esra’mıda alıp köyüme gitmeye karar verdim ve sonunda herşeye son verdiğim,yeni hayatıma başlayacağım yere Boyalı Köyü’ne gittik.

  Köye gittiğimi ,ofisimi kapadığımı duyan Ahmet,artık benimle uğraşmayacaktı.Kafamdaki tek sorun kardeşimin hayatımı maffetmesini istememem olacaktı.Bir belki de iki ay ailemin yanında kaldım sonraları Esra’nında isteği üzerine başka bir eve taşındık.Küçük bir bahçesi ve içinde hayvanları olan sıradan şirin bir evdi.

  Burada yine o iki genç kız vardı.Elif ve Zeynep hiç değişmemişlerdi.Bir ara yanlarına gitmek istedim ama beni tanımıyacaktılar.Çünkü ben Alper KARACA değildim.Aslı yani kuzenim halamdan ve eniştemden kopardığı izinle yanımıza yerleşti.Esra:

  -Ergin bugün dedemlere gidebilir miyiz?

 Ergin.

  -İyi olur.Akşam hava kararmadan gideriz.

 Aslı odasını toparlıyordu.Bir ara yengesine seslendi:

  -Yenge!Şu kitapları yerleştirmeme yardım eder misin?

  -Tabi ederim dedi.

  Aynı gün beş gizemli kişi Ergin’in evinin etrafını kolaçan ediyorlardı.

  Esra:

 -Aslı hazır mısın?

 Aslı:

 -Hazırım yenge!Çıkabiliriz.

  Ergin saatini kontrol ediyordu.’Dedem sofraya geç gelenleri sevmez.Biraz çabuk olun!’

 Köy yerinde kalürifer yoktu,soba ile herkes ısınırdı.Esra,Aslı ve Ergin evden ayrıldıktan hemen sonra evin etrafında dolaşan gizemli adamlardan biri evin kapısını zorladı ve içeriye girdi.Sobaya döşeli bir bomba çıkardı.Bombanın diğer ucu kapıya monte ediliydi.Kapı aralanınca bomba aktiv hale geçecekti.Biri elini cebine attı ve telefonda Yusuf’la konuşuyordu.’İşlem tamam abi!’Dedi.

  Esra yemek masasından kalktıDedesine verecekleri hediyeyi Aslı’dan istedi.Aslı hediyeyi evde unuttuğunu söyledi.Dede:

  -Gereği varmıydı kızım?

 Esra:

  -Dedeciğim senin için aldık.Hem görün çok seveceksiniz.

 Aslı hediyeyi almak için evin yolunu tuttu.O sırada Ergin’in telefonuna mesaj geldi.Mesajı atan Yusuf’tu ve şöyle diyordu:

 ‘Seni bulunduğun yerin yedi kat altına gömeceğim.Hemde dedemlerden ayrıldıktan hemen sonra..’

 Ergin mesajı okuduktan sonra kapıyı açtı ve dedesinin evinden ayrıldı.Bombayı yerleştiren adamlar oradan çoktan uzaklaşmıştılar.Aslı yavaş adımlarla bayırın sonunda bulunan eve doğru yürüyordu.Ergin ise hala koşuyordu.

 

 

 
  Bugün 64 ziyaretçi (87 klik) kişi burdaydı! Ergin AVCI 2020@COPYRIGHT  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol