18.BÖLÜM

  Esra kapının önünde ağlıyordu.Aslı bir ara yanına giderek onu teselli etmekteydi.’Ağlama artık,bak her şey güzel olacak!’

  Ergin kapıyı elinle tıklattıktan hemen sonra içeri girdi.Ailenin tüm fertleri içerideydi.Dedesi,babası,Aslı’nın babası Şadi bey,Kıymet Hanım,Nermin,Şeref nur ve Berrin Teyzesi,Gülhan Ablası ve Özgür eniştesi içeride olanları konuşuyordu.Ergin,İlkay’a bakarak:

  -Neden beni konuşmak için çağırdılar.

  -Bilmiyorum ama ben aileyi ilk defa böyle toplu görüyorum.

  -Sen bilmezsin.Rahmetli dedem ve dayımın cenazesinde de bu kadar kalabalıktı.

  Kapı tekrar açıldı.Yusuf içeriye girdi. Ergin ilk defa bu kadar sinirlenmişti. Yusuf’un yakasına yapıştı. “sen beni ve ailemi nasıl öldürmek istersin!”

Yusuf:

-         Çek şu ellerini! Buraya seni görmeye değil dedemleri görmeye geldim.

-         Seninle hesabım bitmedi Yusuf.

Yusuf odanın kapısını açtı. Herkes ona bakarak:

-         Gel bakalım.

Yusuf, dedesinin elini öptükten sonra:

-         Beni neden çağırdın dede!

-         Bizi gördüğüne sevinmedin mi evladım?

-         Hayır. Bunu kastetmedim ama Ergin’le niye beni aynı zamanda buraya çağırdın?

(Dede Yusuf’a asık suratla baktı.)

-         Sana mı soracağım evime kimi çağırıp çağıramayacağımı, sen kim oluyorsun da kardeşini öldürmek istiyorsun?

-         O benim kardeşim değil.

Emin bey ayağa kalktı. Yusuf’a öyle bir tokat attı ki yerden kalkması ve kapıyı açıp dışarı çıkması uzunca bir zaman alacaktı. Ayağa kalktı ve:

-         Ergin’i öldürdükten sonra sıra sana gelecek. Benim dedem değilsin.

Yusuf dışarı çıktıktan hemen sora elini kalbine koydu. “Doktor çağırın, kalbim sıkışıyor.”

     Kıymet hanım hemşire olduğundan ilk müdahaleyi kendisi yaptı. Dede:

-         Ergin’le konuşmak istiyorum! Herkes dışarı çıksın! Dedi

Dede kalbini ovuyordu. Ergin ne kadar kendisini zorlamasını istemese de dedesi onunla konuşuyordu.

-         Oğlum sen yazarsın ve benim gibi ailenin bütün sırlarını biliyorsun. Konuşamayacağım. Ahırda saklı gizli bir defter var. Onu al ve oku! Ailenin doğumundan önceki tüm sırları orada yazılı. Hatta kazada ölen, deden ve dayının da bulunduğu siyah ciltli bir defter. O defter ki ailede kim ne yapıyor, ne işle uğraşıyor, her şey gözüküyor. Allah’a emanet ol yavrum.

Ergin:

- Dede. Dede. Dedeee…  Ergin sanki yakarıyordu. (Gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Dedesi çoktan ölmüştü.) Ona bıraktığı tek serveti ahırda bulacağı defter, o telaşla aşağıya indi. Yukarıda matem vardı. Ergin elini yüzünü yıkadı. Gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüştü. Yere çöktü ve kendini toparladı. Ahıra doğru bakıyordu. Dedesinin bilip de onca yıldır söyleyemediği ama yazdığı gizli olan defterde neler saklıydı? Gece defteri bulurum edasıyla ahırın kapısını açtı.