29.BÖLÜM

 

     Ergin’in gördüğü kâbustan bir gün öncesi…

 

   Süleyman Baba koğuşta volta atarken yanına Ergin geldi ve onunla beraber koğuşta yürümeye başladı.Ergin:

   -Baba sen hiç önceden bir olayı görüp sonrada değiştirebilmeyi düşündün mü?Ya da aklından hiç böyle bir şey, hiç geçmedi mi?

   -Neden sordun bilmiyorum ama bir defasında geçti.Ben keşke dedim ama işe yaramadı.

  -Ben olacakları tam olarak bilmiyorum ama tahmin edebiliyor ve değiştirebiliyorum.

  -Sen ciddi misin?Dedi alaycı bir tavırla.

  -Evet.Hem de çok ciddiyim.Babaya yaşadığım bir olayı anlattım.

  -Sana inanmamı bekleme,çünkü anlattığın tamamen sıra dışı bir olay.

  -Bak geçen gece senin hayatınla ilgili bir şeye tanık oldum.

  -Koğuştan birisi seni öldürüyordu ve ben bir şekilde müdahale edemiyordum.

  -Eee..Sonra

  -Sonrası hakikaten kötüydü,neyse benim hatırım için bu gece uyuma,ne olur?

  -Peki bunu sırf sen istiyorsun diye yapacağım ama dediğin çıkmazsa seninle bozuşuruz evlat!

  -Benim için çok değerli bir insansınız.Sizi kaybetmek istemem.

 Baba,Ergin’e baktıktan sonra kahkaha atmaya başladı.”Ölüm ha!”

 

                                         * * *

   Aynı akşam..

 Baba horuldayarak uyku taklidi yapıyordu.Ergin gördüğü kâbusun etkisiyle derin derin uyuyordu.Cevdet,babaya son kez baktıktan sonra bıçağını çıkardı.Baba o panikle yatağından sıçradı.Öyle gürültü olmalı ki bende derin uykudan uyandım.”Burada ne oluyor ulan!”

“Bu ne cüret?Sana ekmeğimizi verdik,kardeşimiz dedik,ulan Cevdet seni,şimdi elimden bir Allahın kulu alamaz.”

Cevdet üzgündür.”Peki ya zorlanmışsam.Ya zorla sizi öldürmem gerekçem varsa yinede beni öldürür müsünüz?Baba beni tanıyorsun.üç çocuğumun üzerine yemin ederim ki ben böyle bir şeye girişmeyecektim.”Seyfi,Cevdet’in boynundan elini çeker.Baba ise her şeyi anlatmasını ister.

 Baba:

 ”Cevdet,eğer anlatacaklarının birisiyle alâkam yoksa ölümlerden ölüm beğen!”Cevdet konuşmaya başladı.

 “Benim ne seninle ne de Ergin ile bir problemim yoktu ancak kısa süre önce bana eşimin,dostlarımın hatta ve hatta çocuklarımın ölümle korkutulduğu haberi gelince yapmak zorunda kaldım.”Ergin:

  -Kim?Bana yalnızca bir tek isim ver.

  -Aile düşmanınız.

  -Bu adamdan burada da mı rahat yok.Süleyman baba:

  -Ulan benimle ne alıp veremediği var.

  -Sizinle yok efendim.Bana sizi öldürürsem,Ergin’i rahatça öldürme kararını verdiler.

 Ergin:

  -Bu iş biraz karışık.Babayı öldürmek isteyen kişi ile beni öldürtmek isteyen kişi aynı masaya oturmuş ve bizi paylaşmış.Akıllıca,Süleyman Baba senin dışarıda olan  ve kapanmamış bir hesabın var mı?

 Baba,kafasını eğdi.”Herkes yatağına dedi.”Beni,Seyfi’yi ve Cevdet’i yanına çağırdı.”Var!”

    “Kim?”

    “Düşman hiç biter mi?”

Bende dahil olmak üzere yanımdakilerde olan bitenden haberdar oldu.Bir ara Cevdet’e baktım:

 -Eğer bir daha çocuklarını yapacağın işte kullanırsan,seni acımadan öldürürüm.

  Seyfi ve Cevdet’i yanından gönderen Baba,bana bakarak:

 -Seninle aynı düşmana sahip olabiliriz evlat.Artık senin davandan da ben sorumluyum.

 Ergin,Süleyman Baba’nın gözlerinin içine baktıktan sonra tünelden tekrar çıkıp kalan bütün hesapları kapamayı önerdi.

 Yaşlı adamın gözleri parlıyordu.