82

 Büyük gün,mahkeme başlayacak,hakim beni adeta yargılayacaktı.Suç bendeydi ama benim işlediğim bu suçu kimse bilmiyordu.O kadını nasıl yanıma aldığımı ve ona nasıl tembihlediğim gibi rol oynadığını da bilmiyorlardı.İçimden varsın bilmesinler dedim.Esra’yı öfkeli bakışlarla içeri girerken gördüm.Aslı yanında yoktu.Anneme Aslı’yı sordum onun burada olmaması beni telaşa sokmuştu.Yine bir şeyleri araştırmasından korktum.Hakim bize bazen öğüt verirken bazen de yapılan bu yanlışları düzeltmemiz üzerine gitmemizi boşanmamak için çalışmamızı söyledi.Esra kısa süreliğine de olsa teklifi düşünürken ben hiç böyle bir şeyle kafamı yormuyordum.

                                      ***

 Aslı,kuzenin evinde kitabını ararken bir kağıt önüne düştü.Mahkemeye gitmeyi hiç istemiyordu.Zaten bu duruma baştan beri karşı çıkan insanlardandı.Eline doktordan alınmış rapor yazan kağıt parçasını aldı.Tümör diyordu.Aslı ağlamaya başladı.Her şeyin sebebi,kuzeninin öleceği olması düşüncesiydi.Ergin’in planları teker teker anlaşılmaya çalışırken kapının zili çaldı.Genç ve güzel bir kadın Ergin AVCI’ yla görüşmek istediğini söyledi.Aslı şaşkındı ama genç kadın,olanları anlatmaya karar verdiğinde onu oraya gönderen insanının yani gerçek dostu olan yakın arkadaşı Onur’u hatırladı.Aslı hemen telefonuna sarıldı.Esra ve yengesinin telefonu kapalıydı.Özge’yi aklına getirdi.Aslı:

 “Özge neredesin?”

 Özge:

 “Evdeyim.”

 “Hay Allah,mahkemede olman lazım değil miydi?”

 “Kerem’e bakacak kimse yoktu.”

 “Pekala sakın telaşlanma,ben mahkemeye gidiyorum kardeşin bir dolaplar çevirmiş yeni haberim oldu.”

 “Beni de haberdar et.”

 “Peki olur.”

 Aslı,yanındaki genç kadını da alarak mahkemenin yoluna hızlıca koyuldu.Aslı:

 “Tanışamadık ama adım Aslı.”

 “Benimki de Zeliha.”

 “Güzel bir ismin varmış.Kuzeni mi nereden tanıyorsun?”

 “Ben aslında tiyatro oyuncusuyum.Bir arkadaşım beni onunla tanıştırdı.Bana olan biteni anlattı.Bende kabul ettim.”

  Aslı karşısına baktı.“Olamaz dedi.”

 Mahkeme koridoruna vardıklarında ikisi de ayrı ayrı yürüyordu.Esra’nın yanına koştu.Aslı:

 “Esra,çok geç kaldık.Şu belgeye ve şu kadının anlatacaklarına bak.”

 Zeliha:

 “Zeliha,adım Zeliha.”

 “Zeliha’yı bir kere dinle,inan bana her şeyi değiştirecek.”

 Zeliha anlatmaya başlıyordu.Her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlatıyordu.

Ergin’in isteği üzerine sadece rol yapmayı kabul ettiğini  ve bundan öte bir şeyin olamayacağını söyledi.

Esra kendini tutamayıp ağlamaya başladı.Gözleri Ergin’i arar oldu.Herkes onu soruyorken,o çoktan oradan ayrılmıştı.