78

 “Burada birçok ölü var.Hepsi bir şekilde bu kabristanlıkta toplanmışlar.Benim onlardan tek farklı yanım var.Onlar sonuç olarak ölü,ben ise her gün ölerek tekrar diriliyorum.”

 Ersin Bey oğlunun başına gelenlere çok üzülüyordu.Sevdiklerini yitirmesini sadece o,bir ailenin reisi olarak çok iyi anlayabiliyordu.

 Ergin,pılını pırtını toparlayıp ülkeden ayrılma kararı almıştı.Babası ilk defa bu kararına karşı çıkmamıştı.İtalya’ya gidecekti.Eline aldığı kağıtları okumaya başladı.Nerede hata yaptığını arıyordu.

“Yazarlıktı.”

 Hayır,bu olamazdı.Başka bir meslekte seçmiş olsaydı.Yine aynı hâle gelirdi.Sonuç olarak tüm ailesini kaybetti.Eline kağıt kalem aldığında hatırladıklarını yazmaya başladı.

 “Onun gitmesi.Evet ondan uzak durmam benim için en zoru ama en iyisi olacaktı.”

 Hikaye yazmak gibi bir şeydi.Tuhaf diyordu.Eli titremeye başladı.Derin derin nefes alıyordu.Kendini uzak değil,evinin yakınlarında hayal etti.Ergin oradaydı.Bunu hissediyordu.Sıcak havanın altında terleyen bir vücutla çalışmayı ve yorgunluğu hissediyordu.”

 Köyde yaşamak gibisi yok derdi büyük dedem.Haklıydı yaz aylarında çalışmaya gidiyordum.Liseyi bitirmiştim ve üniversite sınav sonuçlarının açıklanmasını bekliyordum.Emin yanıma gelerek çıktığı kızların fotoğraf albümünü yaptığını söyledi.Aniden başım dönmeye başladı.Sıcak.Sıcak çok ama çok sıcak …