4.Bölüm
  Hastahane çok kalabalıktı,Esra ile ben sınıf arkadaşımı ziyaret sırasında babamı görmüştüm.Elinde yiyecek ve içececek vardı.Onu kendimi farkettirmeden izledim.Hastahanenin onkoloji bölümüne girmişti.Bir an yeniden duraklar gibi oldum.İçimden’Babamın burada ne işi var!’Diyerek çalmakta olan cep telefonumu elime aldım.Arayan kız arkadaşımdı beni hastahanenin diğer ucunda bekliyordu.Esra:

  -Ergin nerede kaldın?

  -Babamı onkoloji servisinde gördüm.

  -Belki o da yakınına gelmiştir.

  -Olabilir,hem başka ne işi olabilirdi ki?

  Esra ve  ben,yakın arkadaşımın ziyareti sonunda kendimi tutamayıp tekrar karşıdaki servisin yolunu tuttum.İşte bu arada delikanlının cep telefonu yeniden çalmaya başladı.Onu gören annesinden başka kimse değildi.Ona acil eve gelmesi gerektiğini ve bir sorun çıktığını söyledi bu sırada genç servise girmekten vazgeçti.Ergin eve vardığında anne ağlayarak oğluna sarıldı.Sımsıcak çok güzel bir duyguydu.Şöyle dedi:

  -Bu senin için güç olacak yavrum.

  -Anne!Ne olduğunu söyleyecekmisin yoksa benle yine kavga mı edeceksin?

  -Yusuf çok hasta,yapılması gereken herşey yapıldı.

  -(Delikanlının suratındaki sinirli ifadesi yerine şaşkınlığa bıraktı)Yusuf’a ne oldu ki?

  -Yusuf senin babanı izlediğin gibi onkolojide yatıyor.’LÖSEMİ!’

  -(Ergin içinden fısıldayarak)Yani kan kanseri öyle değil mi?

  -Evet oğlum kendine dikkat et bize ikinci kez evlat acısı yaşatma.

  -Kendini tutamayan genç eski defter ve notlarını sevgilisine verdiği sözü bir kenara bırakıp okumaya çalıştı.İçinden’Ya bu sefer işler çok karışırsa!’Ama önce kardeşimi görmem lazım.Çektiği acıyı anlamam ona yardım edebilecek durumda olmam gerek ya da onun ölümünü izlemek..İşte bu olanaksız dedi içinden!

   Hastahane çok yoğundu.Yusuf karşısında Ergin ve Esra’yı gördüğünde çok şaşırdı.(Yusuf öksürerek):

  -Anneme kaç kez tembih etmiştim senin beni burada görmeyeceğin için.

  -(Ergin yavaşça yusuf un elini sım sıkı tuttu.)Sen neler saçmalıyorsun.Ölüm haberini aldıktan sonra içimin rahat edeceğini mi düşündün?

  -Kardeşim bu sefer çok fena çuvalladık.Hani güzel bir müzik dinlerken uyursun ve bu uykudan uyanmak istemezsin,sabah kalktığında güneşin o tertemiz ışığı yüzümüze vurur hani,bu sefer işler değişti artık seninle de yol ayrımına geldik.Geçen gece bir rüya gördüm.Bir kaza olmuştu ve ben o kaza da ölmek üzereyken melek gibi birisi bana yardım etti.Şimdi aynı melek canımı almaya geliyor.Bu defa dedem ve dayıma beni teslim etmeye geliyor kardeşim.Kendine çok iyi bak olur mu?

  Delikanlı hastahanenin boş kolidorlarında koşmaya başladı ve birden kendini yerde buldu.Burnundan kanlar akıyor Esra’nın kolidordaki sesleri yankılanıyordu.

 Her haykırışta camlar titriyor gibiydi.’Sersem dedi sersem!’kendine niye eziyet ediyorsun?

 Güneşin doğuşuyla beraber Ergin’de uyanmıştı.Doktorlar uykusuzluktan bu hale geldiğini söylüyorlardı.Genç kendini toparladığında evinin yolunu tuttu.Esra’yı aradı ve ondan yapacağı şeyden dolayı özür diledi.Notlar ve defterler Ergin’in önündeydi.Yine kısa süreli bir sessizlik’Yusuf üniversiteye kayıt için sabırsızlanıyordu babam,babaannemle harçlık konusunda kavga ediyorlardı.Bir haykırış duyuldu.Yusuf:

  -Yeter be!Dedi.Babam ona ve bana baktı sert bir tokattan sonra odanıza çıkın diyerek bizleri korkuttu.Nitekim Yusuf’un üniversiteye gitmesi tartışmasına sebeb olan kişi bendim.Yusuf evde sürekli hınzırlıklar yapıyor en ufak hatamda beni gülünç duruma düşürüyordu.O yakın bir zaman içerisinde iyi gibi gözüksede içinde bir kişi daha vardı.

  Burnumu tutuyordum.’Gerizekalı sersem burnumu kırdın?’

  Yusuf asi ve çok sertti.’Bu birsey değil daha senden alacağım geçmişim var!’

  Onu bu hale ben getirmiş olmamalıydım.Baş ağrım arttı ve olanlar oldu.Yusuf üniversiteye gitmekten vazgeçmişti ben ona ne kadar yaklaşsam beni tersliyor hatta öldürmekle tehdit ediyordu.Evet babamın onu tamircinin yanına vermesi çok iyi olmuştu ama beni de onu da  bir sürpriz bekliyordu.

   Kolidorda yine hasta sesleri vardı.Benim doktorum yanıma geldi ve bana karşıdan elleri cebinde bir şekilde baktı.

    -Bugün nasılsın bakalım genç adam?

    -Siz kimsiniz ve ben neredeyim?

    -Öncelikle kurtulduğuna sevinmelisin?

    -Ne oldu ki?

    -Hakikaten hiç bir şey hatırlamıyor musun?

    -Hayır ama bacaklarım neden ağrıyor?

    -Burdasın çünkü bacakların kısmi olarak artık tutmuyor.

    -Yok!Hayır yalan söylüyorsun?

    -Bak evlat senin gibi çok hastam var.Tedavi yanıt verebilir.

    -Peki ne oldu?

    -Kardeşin okul çıkışı güvenlikten kurtulduktan sonra...

   -Evet hatırlamaya çalışıyorum.

   -Şimdilik kendini zorlama olur mu?

   -(Ergin gözlerini kapadı)Geliyor

   -Kim?

   -O işte Yusuf bana silahını doğrultuyor ama önce şöyle gelişi güzel bir yumruk atıyor.

    (Doktor gençteki değişikleri gördüğünde saymaya başladı)Uyan artık!

   -Silahını bana doğrulttu.

   -iki,üç,dört,yedi,sekiz..Uyan be oğlum hadi!Dokuz..

   -Silahı bacağıma doğrultuyor ve ‘Daha işimiz bitmedi diyor.’

   -Uyan artık Ergin!

    Doktor etrafına şaşkınlıkla baktı.

    Ergin:

   -Ne oldu?

   -Buraya hemen hasta bakıcı gelsin!

    Esra ve Serap içeri girdiğinde ortalık kan revan içindeydi.Esra:

   -Bu da neyin nesi?

   Ergin:

    -Doktor hatırlamama yardım etti.O da  odadan çoktan çıkmıştır.Esra:

    -Ergin bugün biz ve ailenden başka odana kimse girmedi.Serap yardım ette şurasını bir güzel toparlayalım.

    -Esra beni Yusuf mu vurdu?

    -Maalesef şimdi cezaevinde.Ama kurtulduğuna şükretmelisin.

    -Ne bu halime mi?

     Kapıyı iki genç tıklattı,bunlar Umut ve Onur’dan başkası olamazdı.Umut Esra’ya sarıldı ve dudağına bir öpücük kondurdu.Ergin içinden’hayır yine mi?Dedi’

     Serap’ta elinde duran çiçekleri bana doğru uzattı.Onlara işte şimdi çok kötü davranmıştım.’Odamdan çıkın!’

    Esra:

    -Ergin iyi misin?

    -Size dışarı dedim.(Ağlıyordu)Hala burada mısınız?

    Hepsi çok şaşkındı.Umut:

    -Ergin niye bize böyle davrandı?

    Serap:

    -Belki de piskolojisi bzulmuş olabilir.

     Burada Melisa adında güzel bir kızla tanıştım onunda  ayakları tutmuyordu.Ama akraba evliliğinden olduğunu bana anlattı.Ona bende hayat hikayemi anlattım.O benim herkesten yakın sıcak kanlı bir arkadasımdı.Bu engeli ona söz verdiğim gibi aşacaktım ama bir umut yoksa ebediyen sakat kalacaktım.